EN
Bij het in kaart brengen van de oceaanbodem zijn onderwater afstandssensoren fundamenteel, omdat ze gedetailleerde en nauwkeurige kaarten van de zeebodem mogelijk maken. Ze zijn essentieel voor diverse toepassingen zoals wetenschappelijk onderzoek, exploratie van offshore hulpbronnen en anderen.
Nauwkeurige Dieptemeting en Afstandsmeting
De snelheids- en diepte-/afstandsgegevens vormen de kern van de toepassing van de zeebodemkaarten. Afstandssensoren (meestal akoestische hoogtemeters) zijn belangrijk wanneer u onder water bent. Dit zijn geluidssensoren met een puls, omdat zij het geluid produceren dat bestaat uit pulsen en de tijd die het echo nodig heeft om van de bodem af te reflecteren. Door gebruik te maken van de aanvaarde snelheid van het geluid in water kan het bereik tussen de sensor en de zeebodem duidelijk worden bepaald. Alleen met zulke nauwkeurigheid kunnen fijngranen bathymetrische kaarten worden getekend, die de topografie van de zeebodem weergeven. De kaarten worden toegepast om de activiteiten van de oceaan te begrijpen, met inbegrip van de stroom van de diepzee stromingen en de ontwikkeling van de onderzeese bergen en valleien.
Navigeren in het complexe terrein van de zeebodem
De zeebodem is een complex en over het algemeen onregelmatig terrein met sterk hellende hellingen naar diepere canyons. Afstandssensoren onder water zijn ook nuttig om dit terrein te navigeren. Ze kunnen realtime afstandsgegevens leveren wanneer ze zijn gemonteerd op autonome onderwatervoertuigen (AUV's) of op afstand bestuurde voertuigen (ROV's). Dit stelt de voertuigen in staat om op een veilige afstand boven de zeebodem te blijven om botsingen te voorkomen tijdens het in kaart brengen. Naast het waarborgen van de veiligheid van de meetapparatuur, maakt het het mogelijk om stabiele en consistente gegevens te verzamelen over een breed scala aan zeebodemlandschappen.
Aanvulling op andere inkaartmakingstechnologieën
Bij het in kaart brengen van de zeebodem worden doorgaans diverse technologieën gebruikt; onderwaterafstandssensoren worden gecombineerd met andere technologieën. Afstandssensoren, zoals die worden gebruikt op hydrofoons, kunnen dieptedata leveren op oppervlakteniveau, bijvoorbeeld gecombineerd met sub-bodemprofilers, die geluidsgolven gebruiken om onder de zeebodem te scannen en de subsurface lagen in beeld te brengen. Deze gecombineerde techniek geeft een volledig beeld van de mariene zeebodem, van oppervlaktekenmerken tot geologische structuren. Daarnaast kunnen afstandssensoren worden gebruikt voor de kalibratie van het gezichtsveld en de schaal van beelden, samen met onderwatercamera's of beeldvormende sonars. Zij leveren de context waarmee men de ruimtelijke relaties tussen de in de beelden waargenomen objecten en de algehele bodemtopografie kan interpreteren.
Bestand tegen extreme onderzeese omstandigheden
Onderzeese omgevingen waarin projecten en programma's zoals in kaart brengen van de zeebodem zich bevinden, staan erom bekend dat ze een omgeving met hoge druk, corrosief zout water en vaak wisselende omstandigheden hebben. Afstandssensoren voor onderwatergebruik zijn ontworpen om bestand te zijn tegen dergelijke omgevingen. Deze stabiliteit maakt het zelfs mogelijk dat de sensoren momenteel worden onderhouden op nog zwaardere diepzee-locaties, ideaal tijdens verkenningsscans over langdurige tijdsperiodes. Dit betekent dat ze moeilijke situaties kunnen doorstaan, wat constante gegevensverzameling mogelijk maakt, wat van essentieel belang is bij het produceren van realistische en actuele gegevens voor zeebodemkaarten.
Projecten voor het in kaart brengen van de zeebodem kunnen niet worden gerealiseerd zonder onderwaterafstandssensoren. Hun vermogen om nauwkeurige dieptemetingen en afstandsbepalingen te doen, door complexe terreinen te navigeren en andere inkaartbrengtechnologieën aan te vullen, en hun capaciteit om extreme omstandigheden in de onderzeese omgeving te doorstaan, is de reden waarom ze centraal staan in de huidige pogingen om de oceaanbodem in kaart te brengen.