EN
در تلاش‌ها برای نقشه‌برداری از بستر اقیانوس، سنسورهای فاصله‌سنج زیرآبی اساسی هستند، زیرا امکان تهیه نقشه‌های دقیق و جزئی از بستر اقیانوس را فراهم می‌کنند. این سنسورها در انجام کاربردهای متعددی نظیر تحقیقات علمی، کاوش منابع فراساحلی و دیگر موارد ضروری هستند.
اندازه‌گیری دقیق عمق و فاصله
داده‌های سرعت و عمق/فاصله، هسته اصلی موارد کاربردی در نقشه‌برداری از بستر دریا محسوب می‌شوند. حسگرهای فاصله (معمولاً ارتفاع‌سنج‌های صوتی) در محیط زیر آب اهمیت بالایی دارند. این حسگرها امواج صوتی پالسی تولید می‌کنند و زمان لازم برای بازتاب این امواج از بستر را اندازه‌گیری می‌کنند. با استفاده از سرعت شناخته‌شده صوت در آب، فاصله بین حسگر و بستر دریا به وضوح قابل تعیین است. تنها با چنین دقتی می‌توان نقشه‌های دقیق باتیمتری تهیه کرد که توپوگرافی بستر دریا را نشان می‌دهند. این نقشه‌ها در درک فعالیت‌های اقیانوسی، از جمله جریان‌های عمیق دریایی و شکل‌گیری کوه‌ها و دره‌های زیردریایی، به کار می‌روند.
هماهنگی در زمینهای پیچیده بستر دریا
بستر دریا پیچیده و عموماً دارای زمینهای ناهموار با شیب‌های تند به سمت کانیون‌های عمیق است. حسگرهای فاصله‌سنج در زیر آب نیز برای هدایت در این نوع زمین‌ها مفید هستند. این حسگرها در صورت نصب روی وسایل نقلیه خودکار زیرآبی (AUVs) یا وسایل نقلیه کنترل‌شده از راه دور (ROVs)، قادر به ارائه داده‌های فاصله در زمان واقعی هستند. این امر به وسایل نقلیه اجازه می‌دهد تا در فاصله مشخصی از بستر دریا حرکت کنند و از برخورد در حین نقشه‌برداری جلوگیری نمایند. این فناوری علاوه بر تأمین ایمنی تجهیزات نقشه‌برداری، امکان جمع‌آوری داده‌های پایدار و یکنواخت را در طیف گسترده‌ای از مناظر بستر دریا فراهم می‌کند.
تکمیل‌کننده فناوری‌های نقشه‌برداری دیگر
در روش‌های نقشه‌برداری از بستر دریا معمولاً از فناوری‌های متعددی استفاده می‌شود؛ حسگرهای فاصله‌سنج زیرآبی به همراه سایر فناوری‌ها به کار گرفته می‌شوند. حسگرهای فاصله، مانند آن‌هایی که در هیدروفون‌ها استفاده می‌شوند، می‌توانند داده‌های عمق را در سطح دریا ارائه دهند، به عنوان مثال ترکیب شده با پروفایلرهای زیرسطحی که از امواج صوتی برای نفوذ به زیر بستر دریا و تصویربرداری از لایه‌های زیرین استفاده می‌کنند. این تکنیک ترکیبی تصویری جامع و پایاپای از بستر دریایی ارائه می‌دهد که از ویژگی‌های سطحی شروع شده و تا ساختارهای زمین‌شناسی ادامه می‌یابد. همچنین، حسگرهای فاصله می‌توانند در کالیبره کردن محدوده دید و مقیاس تصاویر به همراه دوربین‌های زیرآبی یا سونارهای تصویربرداری مورد استفاده قرار گیرند. این حسگرها زمینهای را فراهم می‌کنند که از طریق آن بتوان تعاملات فضایی بین اشیاء مشاهده‌شده در تصاویر و توپوگرافی کلی بستر را تفسیر کرد.
مقاوم در برابر شرایط سخت زیردریایی
محیط‌های زیردریایی که پروژه‌ها و برنامه‌هایی مانند نقشه‌برداری بستر دریا در آن‌ها فعالیت می‌کنند، به طور گسترده به عنوان محیط‌هایی با فشار بالا، آب نمک خورنده و اغلب متغیر شناخته می‌شوند. سنسورهای فاصله‌سنج زیرآبی به گونه‌ای ساخته شده‌اند که در برابر چنین محیط‌هایی مقاومت کنند. این پایداری حتی امکان تعمیر و نگهداری این سنسورها را در مکان‌های عمیق‌تر و سخت‌تر فراهم می‌کند، به‌ویژه در طول پروازهای نقشه‌برداری با طولانی‌ترین بازه‌های زمانی بلندمدت. این امر بدین معناست که آن‌ها می‌توانند در شرایط دشوار دوام بیاورند و در نتیجه جمع‌آوری داده‌ها را به‌صورت پیوسته و قابل اعتماد انجام دهند که برای تولید داده‌های واقع‌بینانه و روزآمد در نقشه‌های بستر دریا ضروری است.
پروژه‌های مپینگ بستر دریا بدون سنسورهای فاصله‌سنج زیرآبی امکان‌پذیر نیستند. توانایی آن‌ها در ارائه تخمین‌های دقیق از عمق و دامنه، حرکت در محیط‌های پیچیده و تقویت فناوری‌های دیگر مپینگ، همراه با ظرفیت تحمل شرایط سخت محیط زیردریایی، دلیل این است که این سنسورها به بخش مرکزی تلاش‌های کنونی برای نقشه‌برداری از بستر اقیانوس تبدیل شده‌اند.